Powieść Bułhakowa "Mistrz i Małgorzata" rozgrywa się w dwóch planach - realistycznym i metafizycznym. Zdarzenia obu tych planów rozgrywają się w Moskwie w latach trzydziestych tego wieku. Oba te plany ściśle się przenikają. Postaci fantastyczne, Woland i jego pomocnicy, bardzo mocno ingerują w moskiewską rzeczywistość. Dzieło „Mistrz i Małgorzata” zostało stworzone w Moskwie przez Michała Bułhakowa. Autor opisał Rosję za czasów władzy totalitarnej. Doskonale działający aparat policyjny został rozszerzony na zwykłych obywateli, wszędobylskie zakłamanie i donosicielstwo zaburzyło hierarchię wartości, a status materialny moskwian zależny Mistrz i Małgorzata – streszczenie szczegółowe. Epilog. Po opuszczeniu Moskwy przez świtę Wolanda, w mieście huczało od plotek o „nieczystej sile”. Śledztwo trwało, ale stopniowo dobiegało końca. Nie udało się złapać „gangu” magików. Aresztowano za to całkiem niewinne osoby o podobnych nazwiskach i bestialsko Bibliografia: Źródło: Przesłania Pana Cogito, [w:] Zbigniew Herbert, Pan Cogito, Wrocław 1994, s. 88–89. Źródło: Michaił Bułhakow, Mistrz i Małgorzata . Michał Aleksandrowicz Berlioz pisarz, prezes Massolitu, redaktor miesięcznika literackiego ginie, zgodnie z zapowiedzią Wolanda, pod kołami tramwaju Iwan Nikołajewicz Ponyriow Bezdomny pseudonim Abbadonna Signora Tofana Frieda Natasza Prokofiewna pokojówka Małgorzaty, która dzięki jej wstawiennictwu została wiedźmą. Nikanor Iwanowicz Bosy prezes spółdzielni mieszkaniowej, po donosie Korowiowa aresztowany za nielegalne posiadanie waluty, nękany przez Fagota, trafia do kliniki prof. Strawińskiego Stiepan (Stiopa) Bogdanowicz Lichodiejew dyrektor artystyczny teatru Variétés, przeniesiony przez Wolanda do Jałty Andrzej Fokicz Sokow bufetowy teatru Variétés zgodnie przepowiednią Korowiowa miał umrzeć na raka wątroby Iwan Sawieliewicz Warionucha administrator teatru Variétés zamieniony w wampira za kłamstwa przez telefon zwolniony ze służby Wolandowi stał się wzorem prawdomówności Grigorij Daniłowicz Rimski dyrektor finansowy Variétés po nieudanym zamachu dokonanym przez Warionuchę i Hellę uciekł do Leningradu objął posadę dyrektora teatru lalek na Zamoskworieczu Aryman krytyk literacki atakował Mistrza na łamach prasy za treści religijne zawarte w jego powieści przyczynił się do załamania psychicznego głównego bohatera O. Łatuński krytyk literacki atakował Mistrza po napisaniu powieści o Piłacie przyczynił się do choroby psychicznej Mistrza to jemu Małgorzata po przemianie w wiedźmę, zdemolowała mieszkanie Mścisław Laurowicz literat chciał rozprawy z "piłatyzmem" po przeczytaniu powieści Mistrza Aleksander Riuchin poeta, członek Massolitu odwiózł Bezdomnego do kliniki Strawińskiego po jego aresztowaniu w "Gribojedowie" Alojzy Mogarycz dziennikarz napisał donos na Mistrza zajął mieszkanie Mistrza na Arbacie wysłany przez ekipę Wolanda w samej bieliźnie w okolice Wiatki następca Rimskiego w teatrze Variétés Arkadiusz Apołłonowicz Siemplejarow przewodniczący Komisji Akustycznej teatrów moskiewskich niewierny mąż zdemaskowany przez Korowiowa i Behemota przesłuchiwany po seansie czarnej magii przeniesiony na stanowisko kierownika punktu skupu runa leśnego w Briańsku pod Moskwą Żorż Bengalski konferansjer teatru Varietes Behemot podczas występów Wolanda urwał mi głowę stał się pacjentem kliniki Strawińskiego rzucił pracę i żył z oszczędności Aleksander Nikołajewicz Strawiński szef kliniki psychiatrycznej, do której trafili: Mistrz, Bezdomny, Bosy, Bengalski Archibald Archibaldowicz szef restauracji w Domu Gribojedowa doprowadził do aresztowania poety Bezdomnego w czasie jego wizyty w lokalu przed pożarem zdemaskował Korowiowa i Behemota w "Domu Gribojedowa" Sofia Pawłowna Łapszennikowa sekretarz redakcji Massolitu wpuściła Behemota i Korowiowa na teren restauracji Annuszka (zwana "Cholerą") kobieta, która rozbijając butelkę oleju przyczyniła się do śmierci Berlioza po balu u Wolanda usiłowała ukraść złotą podkowę wysadzaną diamentami, upuszczoną przez Małgorzatę, ale odzyskał ją Asasello baron Meigel Mateusz Lewita jedyny uczeń Jeszui były poborca podatków Juda z Kiriatu zdrajca Jeszui zabity przez ludzi Afraniusza na polecenie Piłata Centurion Marek Szczurza Śmierć legionista rzymski Afraniusz szef tajnych służb prokuratora Judei nadzorował rozkaz wyroku śmierci na Judzie z Kiriatu. Nisa ukochana Judy współpracowniczka Afraniusza Kajfasz członek Sanhedrynu potwierdził, że wolą śmierci Jeszua Ha-Nocri i ocalenia Bar-Rabbana Mistrz i Małgorzata to najbardziej znana powieść Bułhakowa, po raz pierwszy wydana w 1969 r., książka rozsławiła pośmiertnie jej autora na świecie i została przetłumaczona na wiele języków. Utwór należy do epiki, jego złożona, niejednolita struktura oraz ciekawa, szkatułkowa kompozycja, przynoszą szereg możliwości interpretacyjnych, definiując go jako dzieło wielogatunkowe i paraboliczne. Mistrz i Małgorzata to wichrzycielska i kontestacyjna powieść o wkroczeniu diabelskiej ekipy do moskiewskich realiów życia, która łączy w sobie wątki komediowe i dramatyczne. W utworze został przedstawiony obraz życia mieszkańców Moskwy w totalitarnej rzeczywistości, odnajdujemy również wątek wierności samemu sobie i swemu powołaniu, ale też motyw miłości oraz mocy Boga i szatana. Michaił Bułhakow (1891-1940) – lekarz, powieściopisarz, nowelista, dramaturg. Przyszedł na świat w Kijowie, jego ojciec był teologiem i profesorem Kijowskiej Akademii Duchownej. W 1916 r. ukończył studia medyczne i z oddaniem poświęcił się pracy lekarza. Wkrótce podjął też pierwsze próby literackie. Przez całe życie pozostawał twórcą niepokornym i niewygodnym, borykając się z całkowitym zakazem wyjazdu z kraju i druku swych utworów, ponieważ władza uważała go za antyrewolucyjnego opozycjonistę. Jako lekarz został powołany do wojska, lecz cały czas nie rezygnował z kariery pisarskiej. Był trzykrotnie żonaty, zmarł 10 marca 1940 r. na nerczycę. Do jego najbardziej znanych dzieł należą: Mistrz i Małgorzata, Psie serce, Zmowa świętoszków.

mistrz i małgorzata obraz moskwy